[ Pobierz całość w formacie PDF ]
ma³a w tej tajemniczej, zbawczej otch³ani przez jedn¹ straszn¹ minutê
apokaliptycznego zniszczenia. Wysi³ek sprawia jednak, ¿e 21-21 jest wyziê-
biona, dr¿¹ca, oniemia³a. Jej oczy, rozjaSnione refleksami ognia, patrz¹ gdzieS
w dal jak oczy autystycznego dziecka. Pocz¹tkowo nie mo¿e iSæ ani nawet
staæ, wiêc Rose musi podnieSæ j¹ z fotela i wzi¹æ na rêce.
P³acz¹c z ¿alu za zmar³ymi, których cia³a rozproszy³y siê po nocy, dr¿¹c
z przera¿enia na widok masakry, zdumiona swoim ocaleniem, miotana wie-
loma uczuciami naraz, Rose stoi z dziewczynk¹ w ramionach, ale nie jest w
stanie zrobiæ nawet jednego kroku. Wtedy przypomina sobie migotanie Swiat³a
w kabinie pasa¿erskiej i wirowanie wskazówek zegarka. Jest pewna, ¿e pilot
sta³ siê ofiar¹ czarnej misji, dopadniêty przez ch³opca, który ¿yje w stalowej
kapsule g³êboko pod ziemi¹ wiejskich okolic Wirginii. USwiadomiwszy so-
bie ten fakt, oddala siê czym prêdzej z miejsca katastrofy, mija p³on¹ce drze-
wa, zag³êbia siê w otulony ksiê¿ycowym blaskiem las, brnie przez rzadkie
poszycie, póxniej pod¹¿a jelenim szlakiem, który jest teraz przyprószony sre-
brem i nakrapiany cieniem, a¿ do nastêpnej ³¹ki, do grzbietu wzniesienia,
sk¹d widaæ Swiat³a Loose Change Ranch.
Nim docieraj¹ do zagrody, dziewczynka wygl¹da ju¿ nieco lepiej, choæ
wci¹¿ nie jest sob¹. Mo¿e chodziæ, ale przypomina kogoS pogr¹¿onego w
letargu, zamkniêtego w sobie, nieobecnego mySlami. Kiedy zbli¿aj¹ siê do
domu, Rose ka¿e jej zapamiêtaæ, ¿e nazywa siê teraz Mary Tucker, ale 21-21
mówi: Mam na imiê Nina. Chcê byæ Nin¹ .
254
S¹ to jej ostatnie s³owa, potem zamilk³a, byæ mo¿e na zawsze. Po kata-
strofie Rose znajduje schronienie u przyjació³ w Kalifornii, gdzie dziewczynka
Spi od dwunastu do czternastu godzin na dobê. Trwa to kilka miesiêcy. Kiedy
jest przytomna, nie przejawia zainteresowania czymkolwiek. Godzinami pa-
trzy na krajobraz za oknem, na ilustracjê w ksi¹¿ce dla dzieci albo po prostu
gdzieS w przestrzeñ. Nie ma apetytu, traci na wadze. Jest blada i wiotka,
nawet jej ametystowe oczy zdaj¹ siê traciæ kolor. Najwidoczniej wysi³ek ko-
nieczny, by w momencie katasrofy przenieSæ siebie i Rose w b³êkitn¹ kulê i
ocaliæ, doszczêtnie j¹ wyczerpa³, zostawi³ pustkê, o ma³o nie zabi³. Nina nie
wykazuje ju¿ paranormalnych zdolnoSci, a Rose drêczy przygnêbienie.
Nim jednak nadchodzi Gwiazdka, Nina zaczyna przejawiaæ zaintereso-
wanie otaczaj¹cym j¹ Swiatem. Ogl¹da telewizjê. Znów czyta ksi¹¿ki. Zima
przemija, a dziewczynka Spi coraz mniej i je coraz wiêcej. Jej skóra odzysku-
je dawny blask, a kolor oczu nabiera g³êbi. Wci¹¿ milczy, ale wydaje siê
coraz bardziej reagowaæ na to, co siê wokó³ niej dzieje. Rose zachêca j¹ do
rezygnacji z tego dobrowolnego wygnania, opowiadaj¹c codziennie o dobru,
które mo¿e czyniæ, i o nadziei, któr¹ mo¿e nieSæ innym.
W szufladzie biurka stoj¹cego w ich wspólnej sypialni Rose przechowu-
je kopiê wydania Los Angeles Post , którego pierwsz¹ stronê poSwiêcono
katastrofie samolotu linii lotniczych Nationwide. Dziêki temu pamiêta o bu-
dz¹cej grozê bezwzglêdnoSci jej wrogów. Pewnego lipcowego dnia, jedena-
Scie miesiêcy po katastrofie, zastaje Ninê na brzegu ³Ã³¿ka z gazet¹ w d³oniach.
Dziewczynka dotyka fotografii Niny Carpenter, która da³a jej grê elektro-
niczn¹, i uSmiecha siê.
Rose siada obok niej i pyta, czy jest jej smutno, kiedy wspomina utraco-
n¹ przyjació³kê.
Dziewczynka potrz¹sa przecz¹co g³ow¹: nie , po czym naprowadza d³oñ
kobiety na zdjêcie. Kiedy Rose dotyka go opuszkami palców, zaczyna pogr¹-
¿aæ siê w niebieskiej jasnoSci, podobnej do tej, w któr¹ zosta³a przeniesiona
tu¿ przed katastrof¹. Jednak¿e to nowe miejsce jest pe³ne ruchu, ciep³a, wra-
¿eñ.
Od dawna wiadomo, ¿e zwyk³e przedmioty zachowuj¹ resztkê energii
psychicznej ludzi, którzy ich dotykali. Czasem jasnowidze pomagaj¹ policji
w poszukiwaniu morderców, dotykaj¹c przedmiotów, które ofiary mia³y przy
sobie w chwili zbrodni. Energia zawarta w zdjêciu jest podobna, ale inna
nie zosta³a pozostawiona przez odchodz¹c¹ Ninê, lecz przeniknê³a w papier
gazetowy.
Rose odnosi wra¿enie, ¿e zanurzy³a siê w morzu niebieskiego Swiat³a,
morzu pe³nym p³ywaków, których nie mo¿e dostrzec, ale których wyczuwa,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]