[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nieznajdzie do tego czasu. Moglibyśmy zacząć bardzo powoli: spotykać się w bistrach i kawiarniach, pić
kiepskÄ… kawÄ™.
Chciałabym, ale nie mogę zostawić Callie.
Przez chwilę nic nie mówił.
Też miałem problemy w szkole odezwał się wreszcie. Wiele razy mnie zawieszano za bójki i inne
rozróby. Przypominałem chodzący wulkan, wybuchałem pod byle pretekstem. Masz jakiś problem? Ja ci
pokażę problem! wrzeszczałem, kiedy ktoś mnie zaczepił. W połowie przypadków wyżywałem się na
postronnych osobach. Na przykład zaatakował mnie jakiś dzieciak, a ja zaczynałem ubliżać
nauczycielowi.
Oczyma wyobrazni ujrzałam chuderlawego nastolatka o kręconych włosach, wściekle wymachującego
rękami. Jego zachowanie było komicznie proste i przewidywalne w przeciwieństwie do zachowania
Callie.
To inna sytuacja. Callie nie wdaje się w bójki i nigdy wcześniej nie miała wybuchów złości. Ostatnio
pytała o swojego tatę. Myślę, że wciąż przeżywa stratę rodziców.
Ile czasu minęło? Dziewięć lat?
Większość ludzi tego nie rozumie, ale dziewięć lat to wcale nie tak długo.
Powiedziała ci, co zrobiła nauczycielka, zanim Callie zaczęła przeklinać?
Twierdzi, że nie pozwoliła jej wyjść do łazienki.
W szkole dzieją się czasem rzeczy, które świętego wyprowadziłyby z równowagi. W niektóre aż
trudno uwierzyć, po dziś dzień podnoszą mi ciśnienie. A kiedy przykleją ci łatkę, już po tobie.
Wychowałam się w Cansdown i wiem, że tam tak bywa, ale tu, gdzie teraz mieszkamy&
Dzieciaki mają swoje tajemnice, nie o wszystkim mówią rodzicom. Zwłaszcza jeśli kombinują razem
z przyjaciółmi.
Poczułam się oceniana. Danny najwyrazniej zauważył, że sobie nie radzę, i postanowił udzielić mi
lekcji rodzicielstwa. Mówił tak, jakby czytał z ulotki na temat wychowywania nastolatków. Czytałam te
broszury: jak uchronić swoje dziecko przed agresją kolegów, przed narkotykami, przed zaniżonym
poczuciem wartości pełne przydatnych informacji, ale nie w tym konkretnym przypadku. Nic z tego nie
dotyczyło Callie.
Przyjaciółki są jej największymi sprzymierzeńcami. Stanęły za nią murem i obroniły przed Robyn.
Milczał, czekając, aż podam jakieś inne wyjaśnienie. Przypomniałam sobie nasze spotkanie w jego
służbówce i postanowiłam mu powiedzieć. Wiesz, ona była ze swoją matką w chwili jej śmierci. Miała
pięć lat i spała na tylnym siedzeniu samochodu. Podobno nic nie widziała. Zaczynam się jednak
zastanawiać, czy rzeczywiście. Może nagle coś sobie przypomniała? Przecież hałas powinien ją obudzić?
Zwiatła, wycie syren? Wszystko rozegrało się kilka metrów od niej. Ten list od Robyn, w którym życzy
jej, żeby umarła jak jej matka, mógł pobudzić pamięć.
Danny cicho wypuścił powietrze.
Dlaczego jej nie zapytasz?
Nie rozumiał, że to niemożliwe.
*
Gdzie jest mamusia? zapytała Callie, kiedy Joyce była na zajęciach w szkole wieczorowej.
Uczy siÄ™ pilnie.
Z tym panem?
Z jakim panem? Przykucnęłam, by spojrzeć jej w oczy.
Callie zaśmiała się uroczo i wzruszyła ramionkami. Nie umiała odpowiedzieć. Nagabywana przeze
mnie, zaczęła wymieniać imiona ulubionych bohaterów kreskówek. Kiedy wspomniałam o tym Joyce,
odwróciła głowę i udała, że sprząta jakieś okruchy ze stołu.
Ma bujną wyobraznię skwitowała.
Poza tym znów dzwoniła Lara wyznałam.
Po co w ogóle odbierasz telefony od niej? Nie zachęcaj jej.
Joyce wrzuciła okruszki do pojemnika na śmieci i otarła pot, który skroplił się na jej górnej wardze.
Miała zaróżowione policzki.
Powiedziałabyś mi, gdyby coś się działo, prawda? zapytałam.
Jezu, Rebecco, nic siÄ™ nie dzieje.
Pewnego dnia spotkałam Curtisa na stacji benzynowej w Cansdown. Zdecydowane ruchy. Imponujący
pas. Przecięłam chodnik, jeszcze niepewna swoich intencji. Uderzę go czy przytulę? Zrobię awanturę za
Callie? Nie widziałam go od tak dawna, nie miałam pojęcia, czy się nienawidzimy.
Hej zaczepiłam go.
Wydawał się zaskoczony, ale mnie nie zignorował, posłał mi nawet delikatny uśmiech, a w jego głosie
[ Pobierz całość w formacie PDF ]